اي همه آرامشم ، مست و پريشانت نبينم
در ميان کوچه ها افتان و خيزانت نبينم کاشکي قسمت کني
غمهاي خود را با دل من تا که مثل ابرها اين گونه گريانت نبينم تکيه کن بر شانه ام
اي شاخه نيلوفرينم تا غم بي تکيه گاهي را به چشمانت نبينم
